استحباب نفسیاستحباب نفسی مستحب بودن نفس یک عمل بدون مقایسه آن با امر دیگر است. ۱ - تعریفاستحباب نفسی، مقابل استحباب غیری می‌باشد و آن، استحبابی است که به خاطر وجود مصلحت غیر ملزمه در موضوع یا متعلق آن و مطلوبیت نفسی‌اش، بعث غیر اکید به طور مستقل به آن تعلق گرفته است، نه به منظور رسیدن به مصلحت موجود در چیزی دیگر. به بیان دیگر، استحباب نفسی آن است که متعلق آن بنفسه مطلوب شارع بوده و به سوی آن بعث غیر اکید نموده است؛ یعنی مطلوب بودن آن به خاطر چیز دیگری نیست، مثل: نماز و روزه مستحبی. [۳]
فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۲، ص۴۱۷-۴۱۶.
[۴]
فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل در اصول فقه، ج۵، ص۳۶۷-۳۶۲.
۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۱۵۳، برگرفته از مقاله « استحباب نفسی». |